Het dak van de wereld

Door
1 Minuut leestijd

Zo’n type met grote dromen en gedurfde doelen ben ik nooit geweest. Maar gaandeweg de jaren zie je dingen voorbijkomen waar je echt van ‘aan’ gaat. Voor mij zijn dat fotografen en documentairemakers die in de meest ruige omstandigheden hun werk doen en daardoor ook adembenemende beelden produceren. Van expedities langs de Noordpool, tot onderzoeken in het hartje van de Amazone. En dus ook: het vastleggen van een historische zoektocht op Mount Everest. Op het dak van de wereld. In superdikke jassen. Met nota bene zuurstofflessen op de rug. En dan nog filmen hè… Fascinerend!

En dan de droom: ik heb dus ook een ‘projectje’ verzonnen. Want hoe gaaf zou het zijn om in alle vroegte, als de zon nog niet aan de hemel staat, de steigers van de Grote Kerk te beklimmen! En dat niet louter voor de traptredes, maar uiteraard voor het doel: het dak van de Grote Kerk. Daar waar nu hard gewerkt wordt aan de restauratie van het dak.

Al voor dag en dauw steken flink wat vakmensen hun handen uit de mouwen om het werk gedaan te krijgen. Wat een prachtige plaat zou het zijn om al die bedrijvigheid in één beeld te vangen tegen de achtergrond van de opkomende zon! Een paar weken terug zag ik zo’n beeld even voor me, en ik was gelijk enthousiast.

Eén van de kenmerken van die expedities die ik eerder noemde, is dat ze minutieus worden voorbereid: niet alleen het selecteren van apparatuur en kennis opdoen van de omgeving, maar ook de weersverwachting wordt uitvoerig bijgehouden. Pas zodra al die elementen op hun plek komen, gaat zo’n expeditie van start. Ook ik sloeg natuurlijk aan het voorbereiden. Camera, lenzen, statief... Bouwschoenen, bouwhelm. Luchtflessen hoef ik gelukkig niet aan mijn lijstje toe te voegen... Maar afhankelijk van het weer ben ik wel: niet veel zonnestraaltjes piepten de afgelopen week tussen het wolkendek door. ‘s Ochtends vroeg dan, hè.

En nu? Nu is het afwachten tot ik mijn foto daadwerkelijk kan klikken. Ondertussen blijf ik gefascineerd kijken naar de reizen en verhalen van bovengenoemde documentairemakers. En dat laat mij gróóts denken. Want is de Grote Kerk niet ook een beetje het dak van de Gorinchemse wereld?